Tag: recenzja

Opublikowane w

Monsieur Jean szuka szczęścia – Thomas Montasser

Monsieur Jean szuka szczęścia – Thomas’a Montasser to cudowna książka, przynajmniej dla mnie, coacha, który wierzy w dobro ludzi. Dzisiaj jest najlepszy moment na jej recenzję, teraz w okresie przedświątecznym kiedy dobro powinno w Nas być w zdwojonej sile.  Monsieur Jean tak naprawdę nazywa się Giacomo Piccali i jest uciekinierem z Włoch. Poznajemy go w chwili kiedy zostaje odesłany na emeryturę i nazywa się Jean Pickard. Przez 43 lata pracował w luksusowym i legendarnym hotelu w Zurychu „Tour au Lac” położonym nad jeziorem. Niestety nie miałam okazji go widzieć, jakoś nigdy nie zaplanowałam podróży do Szwajcarii. Myślę, że teraz nadrobię.  Czytaj dalej „Monsieur Jean szuka szczęścia – Thomas Montasser”

Opublikowane w

Kłamstwo – analiza potrzeby kłamania.

Kłamstwo w życiu jest czymś powszechnym. Niektórzy uważają, że kłamią dla dobra sprawy. Nazywają to białym kłamstwem, ale to nadal jest kłamstwo. Inspiracją do tego wpisu była książka Bernharda Schlinka, pt.: „Letnie kłamstwa”. Jest to siedem krótkich opowiadań w których poznajemy różne przyczyny dla których ludzie kłamią. Jestem ciekawa czy takie potrzeby do Was przemówią, ja mam mieszane odczucia. Przyznam, że jedno z tych opowiadań bardzo mnie wzruszyło. Wszystkie dały do myślenia. Czytaj dalej „Kłamstwo – analiza potrzeby kłamania.”

Opublikowane w

Wokół śmierci – więcej niż kryminał

Wokół śmierci – Gunnara Staalesen’a w ogóle nie miałam recenzować, bo to tylko kryminał. Z reguły recenzuję beletrystykę w której odnajduje coś coachingowego, rozwojowego, coś co prowadzi do zadumy lub dyskusji. Po norweską literaturę sięgnęłam po raz pierwszy, bo ostatnio odkrywam mało popularne pozycje książkowe. Wokół śmierci miał być to tylko: „błyskotliwy kryminał w stylu retro” i „… pełna zaskakujących zwrotów i do końca trzymająca w napięciu akcja, rozgrywająca się na tle zachwycających krajobrazów Norwegii”. Okazało się, że odnalazłam w niej smutek, psychologiczne przekonania i wielką ucieczkę przed biedą. Wątek kryminalny został w tle, ale rzeczywiście w ostatnich dwóch rozdziałach dopiero się domyśliłam zakończenia. Czytaj dalej „Wokół śmierci – więcej niż kryminał”

Opublikowane w

Na smyczy – ubezwłasnowolnienie mężczyzny.

Sięgnęłam książkę z półki i już wiedziałam, że ją przeczytam. Sama okładka wzbudziła ciekawość, a tytuł „Na smyczy” wzbudził moje podejrzenia co do treści. Ta powieść musiała być o kobiecie, która trzyma mężczyznę na smyczy. Co sobie pomyślałam, kiedy przeczytałam kilka pierwszych zdań? Wstyd się przyznać …, ale zastanawiałam się, czy jestem jak ta kobieta. Rozumiecie, że musiałam to sprawdzić. Czytaj dalej „Na smyczy – ubezwłasnowolnienie mężczyzny.”

Opublikowane w

O Poznaniu – moim mieście w „Zatańczmy peyotl-stepa”.

Rzadko czytam polskich autorów, nie żebym miała coś przeciwko, po prostu tak wychodzi. Po Specyała i jego książkę (Zatańczmy peyotl-stepa ) sięgnęłam z dwóch powodów, po pierwsze autor wydał mi się ciekawym człowiekiem, a po drugie akcja toczy się w moim rodzinnym mieście – Poznaniu. Tomasz Specyał przemówił do mnie podobieństwem zawodowym. Podobnie też jak ja kończył nasz poznański Uniwerek (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza) i podobnie do mnie parał się wieloma zajęciami. Po za tym lubi nasze miasto, historię i pisze o Poznaniu. Czytaj dalej „O Poznaniu – moim mieście w „Zatańczmy peyotl-stepa”.”

Opublikowane w

Marzycielka z Ostendy (Eric-Emanuel Schmitt)

Marzycielka z Ostendy

 

ZBRODNIA DOSKONAŁA I OZDROWIENIE (Schmitt)

I tym razem Eric-Emanuel Schmitt mnie nie zawiódł. Marzycielka z Ostendy to studium kobiety w pięciu przypadkach. Obraz tych kobiet przypomina mi kobiety z którymi pracowałam w coachingu (jobcoachingu czy mentoringu). Szczególnie moją uwagę zwróciły kobiety ze Zbrodni doskonałej i Ozdrowienia. Dwie nieakceptujące się kobiety, jedna pięćdziesięcioletnia a druga młoda, tyle, że „klopsik”. Czytaj dalej „Marzycielka z Ostendy (Eric-Emanuel Schmitt)”

Opublikowane w

Dama w bieli 100 lat później

Dama w bieli – Dorthe Binkert

Dama w bieli, piękna, młoda kobieta wyrusza „na gapę” do Ameryki. Czytając powieść zastanawiałam się, czy rzeczywiście świat się zmienił przez te 100 lat? Czy zmieniły się kobiety?

Belgijka pochodzenia rosyjskiego z wyższej sfery społecznej, zamknięta w „złotej klatce” postanawia rzucić zdradzającego, pijącego i zazdrosnego męża. Przemyca się więc na statek wyruszający z Antwerpii do Nowego Yorku. Czytaj dalej „Dama w bieli 100 lat później”