Skojarzenia są bardzo ważnym elementem przy tworzeniu nowych idei. Mamy skojarzenia łańcuchowe i gwiazdowe. Na czym polegają? Zapraszam do poczytania i zabawy.
Skojarzenia łańcuchowe polegają na oddalaniu się od wyjściowej idei poprzez kolejne ogniwa łańcucha. A więc od np. czapka – x – x – x – x – x – zając. Natomiast skojarzenia sposobem „gwaizdy” polegają na otoczeniu wyjściowej idei pewną liczbą asocjacji odpowiadających tylko tej idei, np. czapka-pompon-wełna-głowa.
Skojarzenia łańcuchowe wydają się korzystniejsze dla procesu tworczego ze względu na możliwość przechodzenia do kolejnej idei i kolejnej, itd.
Gwiazda skojarzeniowa, często używana przez trenerów, uczy kojarzenia bliskiego, przy „oswajaniu” jakiegoś słowa, np. kreatywność. Poprzez wykorzystanie techniki burzy mózgów uczestnicy treningu generują bliskie skojarzenia z tym terminem.
Łańcuch skojarzeniowy uczy kojarzenia odległego, bardzo przydaje się w ćwiczeniach z łańcuchem płynność i giętkość myślenia oraz cierpliwość. Dłuższe zastanowienia prowadzą do bardziej oryginalnych skojarzeń, a o takie właśnie chodzi w kreatywności.
Bardzo popularnym ćwiczeniem są trigramy skojarzeniowe, ktore pogłębiają umiejętność kojarzenia bliskiego.
Poszukałam kilka i zapraszam do odgadywania w komentarzach:
wieża – klucz – błyskawica
liść – Indie – aromat
depresja- archeolog – koparka
klatka – kartka – czekolada
samochód – ratownik – teleturniej
Prawda, że łatwe.
