Jobcoaching w perspektywie genderowej.

Jobcoaching jako metoda zawiera wiele aspektów życia społecznego. Nie da się unikać tematu gender mówiąc o wszechstronnym zastosowaniu metody. Dzisiaj bardzo krótko o różnicach na rynku pracy. 

Jobcoaching a gender

Może zacznę od tego, co to jest gender? A więc gender wskazuje na cechy społeczne różne dla kobiet i mężczyzn w odróżnieniu od różnic biologicznych. W danym społeczeństwie pewne reguły nadają kobietom i mężczyznom różne atrybuty zachowania, obowiązki i zadania.

Jak to jest na naszym obszarze?

Obserwujemy różne wartościowanie płci, np.:”Wspaniale, jest chłopak”/ „Fajnie, że dziewczynka”. Widzimy różne zachowania społeczne, małe dziewczynki rozmawiają a chłopcy angażują się w sport. Najbardziej widoczne stereotypy dotyczą ról kobiet i mężczyzn (to jest zawód kobiecy/ to jest zawód dla mężczyzn).

I co z tego wynika?

Przede wszystkim nierówności, zazwyczaj na niekorzyść kobiet, chociaż nie koniecznie. Ograniczenia w zajmowaniu stanowisk, w wyborach, w relacjach.

Nierówności te chyba najbardziej widoczne są w sferze pracy i zatrudnienia. Poziom aktywności zawodowej i stopa zatrudnienia kobiet jest niższa od mężczyzn (w 2015 r. wskażnik zatrudnienia dla kobiet wynosił 45,2 a dla mężczyzn 60,6). Kobiety częściej pracują w niepełnym wymiarze godzin (kobiety ponad 2-krotnie częściej niż mężczyźni pracują w niepełnym wymiarze czasu pracy – blisko 11% spośród nich wykonuje pracę w niepełnym wymiarze) jak i więcej kobiet przerywa karierę zawodową. Mając na uwadze zakres sektorów zatrudnienia, jak i stanowisk dla kobiet, ich wybór jest znacznie mniejszy. Ponadto kobiety są niedostatecznie reprezentowane w wysokich kategoriach społeczno-zawodowych (mniejsze członkostwo w grupach członków kadry kierowniczej).

Kobiety przeważają w formach zatrudnienia o nietypowym i niepewnym charakterze, mam tutaj na uwadze rodzaje umów o pracę/zleceń (umowy na czas określony wśród pracowników w wieku 55 lat i więcej dotyczą częściej mężczyzn (12,2%) niż kobiet (8,5%). Dużo kobiet pracuje w nieregularnych godzinach pracy i za niższe wynagrodzenie od mężczyzn (przeciętne wynagrodzenie kobiet jest niższe niż wynagrodzenie mężczyzn – w październiku 2014 roku różnica ta wyniosła 764 z)ł. Mężczyźni osiągnęli wynagrodzenie o 9,1% (o 374 zł) wyższe od średniego w skali kraju, natomiast kobiety o 9,5% (o 390 zł) niższe. W konsekwencji oznacza to, że przeciętne wynagrodzenie kobiet było o 17% niższe niż przeciętne wynagrodzenie mężczyzn. Nadal stopa bezrobocia kobiet jest większa niż mężczyzn. Kobiety częściej wykonują większą część nieformalnej, niepłatnej pracy w domu, mam tu na myśli obowiązki domowe, zajmowanie się rodziną.

Jobcoaching – a konsekwencje gender

Takie, że lepiej żyje się mężczyznom, zwłaszcza na polskim rynku pracy. To bardzo ważne stwierdzenie dla Jobcoachów pracujących z kobietami, nie można „udawać” przed nimi, że różnic genderowych nie ma. Negowanie perspektywy genderowej może bowiem doprowadzić do zamknięcia się tej grupy na rynek pracy. To właśnie stosowanie perspektywy genderowej jest warunkiem koniecznym żeby jobcoching był skuteczny. Zapewnia odpowiednią jakość i efektywność pracy z klientem.

Sposób uwzględnienia i integracji wymiaru genderowego w jobcoachingu wyjaśnię w kolejnych artykułach.